ماجراجویان امسال غار پراو

غارنورد یوسف سورنیا

امسال نیز چون سالهای گذشته غار پراو بازدید کنندگانی داشت که هر کدام با توانائی های خود توانستند بخش های از غار منحصر بفرد پراو را در نوردند ، هر چند هر سال تعداد بازدید کنندگان غار کم و کمتر می گردد اما کیفیت برنامه ها با توجه به تمرینات ویژه  افراد بالاتر رفته و این باعث بالا رفتن ایمنی در کار می گردد .

حادثه دلخراش سال قبل که منجر به فوت پدرام بوچانی گردید موجب شد تا خیلی از غارنوردان ، منجمله خود من نسبت به طناب های ثابت گذاری شده چاه های پائینی غار بخصوص از چاه 13 به بعد بدگمان و استفاده از آنها رو نوعی به استقبال حادثه رفتن بپنداریم و این موضوع در بازدیدی که پس از حادثه و در آبان ماه سال قبل و حین صعود از چاه 22 متری شماره 18 بخوبی درک کردم و از همنجا تصمیم گرفتم دیگر به هیچ وجه از این طناب ها که بعضا متعلق به زمان اکتشاف بودند و بیش از 40 سال از عمر آنها می گذشت استفاده نکنم .

این تصمیم به صورت یک قانون نانوشته در بین تمام غارنوردان پخش گردید و همگان در جریان این مطلب قرار گرفتن که بازدید از غار پراو با طناب های قدیمی و ثابت گزاری شده ، یعنی استقبال از مرگ و حادثه .

این شاید یکی از علت های کاهش چشمگیر آمار بازدید کنندگان امسال غار پراو بود .

در کل امسال چند تیم برای بازدید از غار به کرمانشاه و میدان پراو آمدند که عمده این نفرات در تیمی بود که خودم مسئول سرپرستی و تدارکات آنرا بر عهده داشتم . در جدول زیر می توان بصورت خیلی خلاصه برنامه های اجرا شده امسال غار را دید .

1	آزاد	مرداد 1390	3	6	یوسف سورنی نیا	بازدید و عکاسی تا سر چاه 6
2	آزاد	مهرماه 1390	7	11	یوسف سورنی نیا	بارگزاری جهت برنامه پیمایش کامل غار
3	آزاد	مهرماه 1390	10	26	یوسف سورنی نیا	پیمایش کامل 10 نفر –ترمیم کارگاه ها – اکتشاف – تعویض تمام طنابهای غار با طنابهای نو
4	جانبازان کرمانشاه	مهرماه 1390	3	3	مهدی سیف اله پور	بازدید  تا سر چاه 3
5	آزاد	آبان 1390	2	6	یوسف سورنی نیا	بیرون آوردن مابقی وسایل داخل غار و عکاسی
6	جانبازان کرمانشاه	آبان 1390	4	6	مهدی سیف اله پور	بازدید از غار تا سر چاه 6