مقاله ای پیرامون طنابهای مناسب غارنوردی فنی

چندی پیش مقاله ای را به مسابقه طناب سایت کوه ویسی ارسال نمودم که برنده جایزه سوم شد. امیدوارم که مورد توجه دوستان قرار گیرد.

نتایج مسابقه طناب

با تشکر از تمامی دوستانی که لطف کردند و در این مسابقه شرکت نمودند. جواب های بسیار خوبی برایمان ارسال شد. که کار انتخاب نفرات برتر را بسیار سخت می کرد.
در هر حال به نظر ما آنچه مهم است اصل حضور و کمک به غنی سازی فرهنگ نوشتاری کوهنویسی فنی است.

مقاله اول : خانم الهام رحمانی اصل برنده یک حلقه طناب
مقاله دوم: آقای سید صفا الدین هاشمیان برنده گری گری
مقاله سوم آقای سعید هاشمی نژاد  برنده ریورسو 3

با سلام

در ابتدا بنظر اینجانب در صورتی که بزرگواران ترتیب دهنده این مسابقه نوع طناب و فعالیت انجام شده در کوهستان را مشخص می نمودند آنگاه جوابهای دقیق و هدفمند تری دریافت می کردند.
بهر صورت به عنوان یک غارنورد و شخصی که در جهت بالا بردن دانش فنی خود و تکنیکهای شخصی می کوشم نظرم را در مورد طنابهای نیمه استاتیک مورد استفاده در غار عنوان می کنم.
تلفیق دو فاکتور سبکی و مقاومت طناب در برابر پارگی مهمترین اصل در انتخاب بهترین طناب در غار فنی می باشد.هرچند جمع میان این دو فاکتور بسیار مشکل است و به همین دلیل هیچگاه طناب بدون نقص نخواهیم یافت.
یکی از مشکلات طنابهای غار بروز چرخشهای نامطلوب می باشد که در طنابهای جدید با چرخش نیمی از الیاف هسته به چپ و نیمی به راست حل شده است پس بهتر است غارنوردان به طنابهای جدید روی آورده و حداقل تاریخ انقضای 5 ساله را بدین دلیل رعایت نمایند!
از انجایی که فاکتور سقوط در غار (در صورت استفاده صحیح از اصول SRT) بندرت از مرز عدد یک می گذرد و البته نباید هم از این مرز بگذرد! پس کشسانی زیاد چندان اهمیت ندارد. در صورت کشسانی زیاد طناب نرم تر بوده و در برابر سایش مقاومت کمتری خواهد داشت.
وجود یک روکش محکم از واجبات طنابهای غارنوردی بشمار می آید.
می دانیم که با ایجاد یک گره برروی طناب مقاومت طناب 35 تا 50 درصد کاهش می یابد پس این طناب باید تا حدی قابل انعطاف باشد که بتوان گرهی شکیل برروی آن زد و این کاهش مقاومت را به حداقل رسانید.
بدلیل اینکه در غارنوردی روکش طناب بشدت در تماس با ابزار فرود و صعود قرار دارد تا هسته طناب، پس قابلیت عنوان شده برروی وبلاگ کوه ویسی(UNICORE- فن آوری) میتواند یکی از دغدغه های غارنوردان را برطرف نموده و از لغزش روکش جلوگیری کند.
از آنجایی که گل و لای درون غار دارای کریستالهای ریزی می باشد که همانند ریز-چاقو بدرون هسته وارد شده و بمرور زمان الیاف را خواهند برید پس ترجیح می دهم از مدلهایی استفاده کنم که کمترین میزان جذب آب و گل ولای را داشته باشند. همچنین بدلیل اینکه جذب آب تا 10 درصد مقاومت طناب را کاسته و همچنین باعث افزایش وزن (دردسر حمل بخصوص به هنگام جمع آوری طناب از درون غار!)می گردد پس طنابهای نرمی که بیشتر اب جذب می کنند و در برابر سایش مقاومت کمتری دارند را توصیه نمی کنم.
در حال حاضر طنابهای غارنوردی مورد استفاده در اروپا بین قطر 9 تا 10.5 میلی متر هستند اما بتدریج قطر 10.5 درحال خروج از عرصه می باشد و قطر 9 الی 10 باتوجه به سطح مهارت افراد بکار می رود. هرچند که اخیرا برای غارنوردان بسیار خبره و آشنا به تکنیکهای دور نگاه داشتن طناب از هر گونه نقاط سایش با ذکر احتیاط طناب با قطر 8 میلی متر هم تولید شده است. در حال حاضر بهترین گزینه برای غارنوردان طناب 9 میلی متری می باشد.
در حال حاضر خودم از یک طناب Beal مدل Top Work به قطر 10.5 استفاده می کنم چون مدتی پیش آن را خریده و چاره ای جز استفاده از آن را ندارم. در صورت دسترسی ترجیح می دهم از طناب Spelenium 8.5 mm UNICORE استفاده کنم چون با وزن 48.5 گرم در هم متر بسیار سبک است و با توجه به تکنولوژی UNICORE یعنی اتصال هسته و روکش با وجود قطر کم در صورت مهارت در استفاده بسیار ایمن هم بشمار خواهد آمد. البته با وجود سبکی مدل Antipodes 8 mm (41 گرم در هر متر) استفاده از آن را به اذعان خود سایت Beal مختص به غارنوردان بسیار خبره دانسته و بدلیل ریسک بالا چندان مناسب نمی دانم.
با تشکر
سعید هاشمی نژاد



منبع:http://persiancavers.blogfa.com
نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد